donderdag 20 mei 2010

Jethro Tull op een off day

Ik had er wel eens over gehoord, maar gisterenavond maakte ik het zelf mee. De mannen van Jethro Tull hadden hun dag niet. Er kan altijd iets mis gaan tijdens een concert, maar er was meer aan de hand. De inzet van Songs From The Wood was helemaal verkeerd en dat kwam niet meer helemaal goed, en het begin van Pastime With Good Company leidde tot podiumoverleg omdat er iets niet in orde was. Het leek alsof Martin Barre niet op de hoogte was van het nummer dat op de setlist stond: hij bakte er dan ook niet zoveel van (out of key!) en zijn gezicht sprak boekdelen. Bij een andere song hing Ian Anderson zijn gitaartje (ukelele?) om zijn nek en kwam toen tot de ontdekking dat hij in dat nummer niet voor zou komen... En dat zijn dan de hele erge opvallende dingen die mis gingen.

Jethro Tull speelde altijd heel strak, als een hecht team, ook al wisselde de samenstelling wel eens. Dat was niet zo op woensdagavond 19 mei. Jammer!

Dat alles wil niet zeggen dat er niets te genieten viel! Er waren nummers bij die klonken als een klok, waarvan A New Day Yesterday er eentje was. Fantastisch uitgevoerd.

Omdat ik inmiddels toch zo'n 50 concerten van Jethro Tull achter de rug heb, permitteer ik me nu de luxe om er iets uit te pikken en dat te volgen gedurende het optreden. We stonden dit keer recht voor de rechterluidsprekertoren, aan de kant van Martin Barre, de gitarist. Daarnaast konden we gedurende een aanzienlijk deel van het concert zijn podiumversterkers horen. Daardoor was ik bij uitstek in staat om zijn spel van dichtbij en en detail te beluisteren. De prachtige muzikale vulsels, riffs, loopjes, ritmes en wat al niet meer, die hij produceert in veel nummers en de geweldige krachtige uithalen die de ruggengraat van weer andere nummers zijn, waren zo buitengewoon goed te onderscheiden. Het is en blijft een geweldige gitarist. Het mooie was dat ook zijn slippertjes goed zichtbaar en hoorbaar waren.

Van de andere kant was de mix heel beroerd zo aan één kant van het geluid. Dat werd gedurende het concert wel steeds beter, maar bij switches van akoestische nummers naar de stevigere songs en andersom was het telkens weer aanpassen.

Ik had een paar filmpjes gemaakt, maar helaas is het geluid heel beroerd. Zo vlak voor de boxen is geen ideale plaats om goede audio te krijgen. Alweer Jammer!

Na afloop waren de meningen verdeeld. Er waren veel mensen die genoten hadden en het een geweldig concert vonden en er waren mensen die er niets aan vonden. Ze hebben allemaal hetzelfde concert bijgewoond, dezelfde muziek gehoorde en toch een totaal andere ervaring gehad. Iemand zei: "Ik vond het niet goed en ik vond het niet slecht." The magic of perception. :)

O ja: volgende keer ga ik weer!

5 opmerkingen:

Christian zei

Ach, na 50 goede concerten te hebben bijgewoond, zal deze ene je niet anders over de band doen gaan denken, stel ik me zo voor. En zeker op dit soort momenten herken je ware kwaliteit: zelfs op een slechte dag valt er nog heel wat te genieten!

Ingmario zei

Ik vind 1 op 50 ook best een goede score, hoor.
Stel je voor dat je baas na zei: Sorry, je hebt nu vijftig dagen achter elkaar goed gepresteerd, maar na deze ene mindere dag hoef je morgen niet meer terug te komen...

Luud de Brouwer zei

@Christian en @Ingmar
Bedankt voor jullie morele steun! Eerlijk gezegd heb ik ook niet elke dag een topdag :)

Twee uur niet aan archieven gedacht: dat is pure winst!

Tomas Oudejans zei

Ik begrijp dat de groep krediet bij je heeft en je blijft redelijk positief: dat siert je. Als meer neutrale toeschouwer vond ik het vooral erg routineus en weinig energiek. Tot de toegift kwam ik nog op een kleine voldoende uit maar om Locomotive Breath in 3 minuten af te raffelen vond ik echt niet kunnen. Er zijn uitvoeringen waarvan de intro al langer duurt!! Een off day kan gebeuren maar dit was een minachting van het -welwillende- publiek.

Luud de Brouwer zei

@Thomas
Ik begrijp je teleurstelling, helaas :).
Maar je argumentatie ten aanzien van Locomotive Breath dan weer niet. In de loop der jaren hebben meer "gouwe ouwe" nummers van Tull een ander jasje gekregen. Bij Loco was het deze keer een heel lang outro ipv. het traditionele langere intro.
De bewerkte versie van Aqualung wel eens gehoord? Fantastisch! Maar als je de oude rif verwacht kom je bedrogen uit...

Hoe dan ook: bedankt voor je reactie!