woensdag 12 augustus 2009

Plitvice meren (1)

Dinsdag 28 juli 2009

Een kleine 30 jaar geleden was Lian al naar de Plitvice meren geweest maar haar herinneringen gingen niet verder dan "heel mooi", "helder, blauw water" en "vissen in het water". Die herinnering had dringend behoeft aan een opfrismoment.
We hadden ons voorgenomen om de dag te nemen zoals ie zou komen. We liepen naar de ingang die vlakbij ons hotel Jezero lag om daar te ontdekken dat we voor een boekje met informatie en een fatsoenlijke kaart in de hotelwinkel moesten zijn. Na een korte aarzeling ben ik teruggelopen en heb daar de genoemde materialen aangeschaft voor een schappelijke prijs in Kuna's.

Daarna liepen we het park in, samen met nog een kleine groep mensen. We gingen de groep achterna en kwamen terecht op een aanlegsteiger waar een elektrisch veerbootje ons naar de overkant bracht. Het water was onvoorstelbaar helder en er zwommen duizenden vissen waarvan het leek dat ze zich zouden laten aanraken. Dat hebben we niet geprobeerd.

De tocht over het Gradinskomeer was heerlijk rustig en bij het naderen van de overkant hoorden we het zachte ruisen van de waterval die daar verscholen lag in het groen. De trap omhoog voerde langs en over de waterval. Niets spectaculairs zoals bij Niagara, maar welk van heel dichtbij. Dit beeld zou zich de komende uren heel vaak herhalen. Het Plitvicka park is een aaneenschakeling van watervallen die luidruchtig van zich doen spreken als je er in de buurt komt. Op andere plaatsen heerst een serene rust en overvalt de stilte je soms.

Die rust vind je overigens maar op een paar plaatsen, want naarmate de dag vordert stroomt het park vol met toeristen en is het soms dringen geblazen op se smalle paden die door het park leiden. Het is echter geenszins een commercieel walhalla. Op een paar plaatsen kun je bij een etablissement zitten, wat eten en drinken, maar de natuur overheerst ondanks de drukte toch wel.
Het is ook zo overweldigend wat je als bezoeker krijgt voorgeschoteld. De blauwe meren zijn zo intens blauw dat het je blijft verbazen. Daar is de Middellandse zee echt niks bij. Je loopt bij voortduring over of naast watervalletjes, over bruggen van houten balkjes of smalle paden, omhoog en omlaag. In totaal is er een hoogteverschil tussen het hoogste en laagste meer van ongeveer 150 meter. Dat lijkt niet veel, maar de manier waarop die hoogtes worden overwonnen is een prachtig schouwspel. Bovendien lopen de paden langs de meren en watervallen niet mooi egaal, en dat hoort ook zo. Het is klimmen en dalen.

Wat valt op: geen of nauwelijks insecten. Je zou een overvloed aan muggen, vliegen en ander vliegende ongedierte verwachten, maar dat is er domweg niet. Wel een paar mooie libellen, vlinders en een verdwaalde bij. Dat is in de buurt van water altijd een meevaller. Trouwens, ook in onze hotelkamer is het heel rustig aan het insectenfront. Mogelijk dat het kalkrijke water daar ook mee te maken heeft.
Dat verdient onderzoek!

7 opmerkingen:

Astrid zei

Wat mooooooiiiiii, is het water ook echt zo blauw als je er vlakbij staat?

Luud de Brouwer zei

Jaaaaaa, ik geloofde het ook niet, maar het is echt ontzettend mooi blauw. Elke meer opnieuw en je blijft er naar kijken want het is heel bijzonder blauw. Volgens mij is het ook zo blauw als je er in staat,maar dat mocht niet :-)

Albert zei

Prachtig, al is de Adriatische Zee even verderop ook niet te versmaden! Ik was daar in 2007, geweldige ervaring!

Luud de Brouwer zei

@Albert
Dit is pas de eerste post van een stuk of 14 over de afgelopen vakantie... De Adriatische zee komt ook nog aan de beurt :-)

23 Dingen zei

Goh je kunt er weer gewoon rondwandelen :) Het toeval wil namelijk dat ik daar was voor een trouwerij. Kort daarop brak de oorlog uit in servo kroatie en zagen we beelden van het gebied. Heel erg was dat om te zien. Maar mooi is het zeker!

Christian zei

Mooi hoor, dat water... Zulk helder water willen we allemaal wel zien! (En er in staan!!)

En 14 posts? Had je die tussendoor niet even kunnen intikken... ;-)

Lijkt me een geweldig mooi meer om overheen te varen. En stilte doet het altijd goed. (Hoe spectaculair Niagara ook was - stil was het er zeker niet!)

Luud de Brouwer zei

@23
Ik moet zeggen dat er van de oorlog niet veel meer te zien was in Kroatië. Nou heb ik niet extensief elke dorpje bezocht, maar het is nu echt een land volop in opbouw. Zag er over het algemeen prima uit, vriendelijke mensen en goede wegen.
Ga er eens kijken zou ik zeggen! Er komt nog een post over de Plitvice meren. :-)

@Christian
De meeste posts heb ik inderdaad tussendoor ingetikt op een netbook. Dat scheelt aanmerklijk, vooral omdat je meteen 's avonds je bevindingen kunt vastleggen. Maar redactioneel valt er nog wel wat te verbeteren :-)
En de foto's uploaden, taggen, beschrijven, titels geven, geotaggen... Tis een heel gedoe. En voor de filmpjes idem dito. Goed dat ik nog een week vakantie heb ;-) (euh had)